ชมวิวสูงบนน่านฟ้า ผ่านมุมมองจากห้องทำงานของนักบิน

กินเที่ยว
ชมวิวสูงบนน่านฟ้า ผ่านมุมมองจากห้องทำงานของนักบิน

แม้จะเป็นห้องทำงานเล็กๆ ที่ต้องใช้เวลานั่งอยู่นาน แต่ก็เป็นห้องทำงานที่วิวสวยจนน่าอิจฉากว่าใครเลยทีเดียว

ว่ากันว่า..คนเรามักใช้เวลาอยู่ในที่ทำงานกันเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นบรรยากาศในห้องทำงานก็คงเป็นวิวที่เราต่างต้องมองเห็นกันจนชินตา ในวันนี้ คุณมอมแมม 777 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม จึงขอเปิดมุมมองใหม่ๆ ให้คุณได้รู้จักกับห้องทำงานที่แปลกตาออกไปดูบ้าง

ซึ่งแม้จะเป็นห้องทำงานเล็กๆ ที่ต้องใช้เวลานั่งอยู่นาน แต่ก็เป็นห้องทำงานที่วิวสวยจนน่าอิจฉากว่าใครเลยทีเดียว เพราะที่นี่คือค็อกพิทสำหรับนักบิน ที่จะพาให้โลดแล่นไปบนน่านฟ้า สามารถชมวิวสวยๆ ได้จากทั่วโลก ลองไปดูภาพน่าอิจฉาจากห้องทำงานเจ๋งๆ ห้องนี้กันค่ะ..
 


ภาพจาก...ห้องทำงานน้อยๆ เก้าอี้เล็กๆ ... ของผม by คุณมอมแมม 777

        
ผมเชื่อว่า...ห้องทำงานของผม น่าจะเป็นหนึ่งในห้องทำงานที่เล็กที่สุดก็ว่าได้ ห้องที่ผมต้องใช้ชีวิตในนั้นตลอดเวลาทำงาน...งานที่ซ้ำซากจำเจ ไม่ว่าจะเป็นกลางวัน กลางคืน...เช้า สาย บ่าย ค่ำ และดึกดื่นเที่ยงคืนก็ตาม

เหตุการณ์ที่สารพัดจะเกิดขึ้น...สุข ทุกข์ ห่อเหี่ยว ดีใจ เสียใจ…รวมไปถึง "น่ากลัว" ต่างก็รวมอยู่ในห้องน้อยๆ ห้องนี้ทั้งสิ้น...

แต่…เป็นเรื่องที่แปลกมาก...ว่า ถึงแม้นจะเป็นที่ที่ผมสิงสถิตอยู่เป็นประจำ...ผมกลับไม่มีรูปในห้องทำงานของผมเลย โอกาสที่จะหยิบกล้องขึ้นมา...เพียงแค่ขอสแนปช็อตยังแทบแย่ เรื่องที่จะถ่ายให้เป็นเรื่องเป็นราวนั้น...แทบจะลืมไปได้เลยครับ

ภาพที่ได้มาในกระทู้นี้...เป็นภาพที่สะสมไว้เป็นเวลาหลายปีครับ นานๆ ถ่ายเก็บไว้ได้สักภาพนึง...ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างสถานที่ มีตั้งแต่กล้องตัวใหญ่ กล้องตัวเล็ก กล้องคอมแพคท์ รวมไปถึงกล้องจากมือถือซะด้วยซ้ำไป



วิวจากเก้าอี้ทำงานครับ... หลังจากทำงานมาทั้งคืน... การเห็นพระอาทิตย์ขึ้นที่ขอบฟ้านั้น เป็นเรื่องปกติ บรรยากาศ แสง สี…ขอบอกว่า สุดยอดมากครับ...

         
แต่…ความสุดยอดนี่จะคงอยู่ได้ไม่เกิน 10 นาที เพราะต่อจากนั้น... พระอาทิตย์จะลอยขึ้นมาอยู่ตรงหน้า... และสาดแสงไปยังผิวโลก รวมไปถึงสายตาของเราที่มัน "ปรือ" จวนจะปิดอยู่แล้ว...แสบตาสุดๆ ครับ



และสุดท้าย...หน้าที่สำหรับวันนั้นก็สิ้นสุด

         
ไม่ว่าจะเป็นกลางวัน...หรือกลางคืน



วิวต่างๆ ก็น่าดูกันคนละแบบครับ...


สนามบินสุวรรณภูมิ...กับวันที่ฝนตก (หนัก)


จากข้างบน


ด้วยความเร็ว 300 ก.ม./ช.ม….กับฟิลเตอร์หนาร่วม 2 นิ้ว ถ่ายยังไงก็ไม่ชัดครับ... หุหุ


เมืองต่างๆ ยามค่ำคืน... ซิดนีย์...


โฮจิมินห์...


อินชอน..


กรุงเทพฯ...







        
พื้นผิวโลก หลากหลายแห่งครับ...จำได้บ้าง...จำไม่ได้บ้าง...อิอิ







เมฆ พายุ และฟ้าผ่า... บรื๋อออ... ทั้งหมดนี้...ฟลุคสุดๆ ครับ...
 

ท้องฟ้าอันกว้างไกล ค่ำคืนที่อ้างว้าง... เรายังมีเพื่อนเดินทางไปด้วยกัน


อ้าว…นี่ตัวเองนี่นา...อิอิ




สุดท้าย.. ก่อนจะเติบโต.. พื้นฐานต้องมั่นคง เครื่องครูเล็ก ๆ ที่ต้องผ่านก่อนก้าวไปข้างหน้าครับ


และ...ขอบคุณ... ผู้สนับสนุนรายใหญ่


สวัสดีครับ...


ที่มา :